Ilusioaren saria

ASPErekin debuta egin eta bi urte eta erdira, edozein pilotariren ametsa egia bihurtzea lortu du. Iker Salaberriak lehen final profesionala prestatu du, Promozioko Buruz Burukoaren. Larunbatean Iruñeko Labriten Jon Alberdiren aurka arituko da.

Salaberria:

  • “Jauzia egin nuenetik, Sustapen Manomanistaren hiru ediziotan parte hartu dut, eta aurreko bietan finalerdietarako sailkatu nintzen. Motorra falta zait, baina entrenamenduetan ondo ikusten nintzen. Inoiz ez naiz izango Irribarria bezalako jotzaile bat. Nire baliabideak sakea eta sake-errestoa dira”.

 

  • “Zabalaren lesioagatik finalerdia suspendituta dagoela jakinarazi zidatenean, Jokin Etxanizekin hitz egin nuen entrenamenduak planifikatzeko. Labriten bi egun eman ditut: ostegunean, Jokin bera saio tekniko batean, eta atzo, ordu eta laurdeneko entrenamendua Victorrekin”.

 

  • “Partida guztiak desberdinak dira, eta Zumaian Alberdiren aurka galdu nuena erreferentzia izan daiteke finalerako. Berdintasuna egon zen. Abantaila hartu arren, ez zen handiagoa izaten ari. Jonek gehiago asmatu zuen azkenean piloteoan eta sakearekin. Partida gogorra izan zen. Agian gehiegi arindu nintzen, zertxobait gaixo gehiago behar dut.”

 

Alberdi: 104.6 eta 104.4 gr. Salaberria: 105.9 eta 105.4 gr.

 

  • “Labrit Zumaiakoa baino hobeto joan daitekeela uste dut. Zaila izango da partida pilotatzean erabakitzea. Xehetasunak garrantzitsuak izango dira. Nire lehen amaiera da. Ea nola erantzuten dudan. Oraingoz, lasai nago, baina pentsatzen dut eguna hurbildu ahala nerbioak azaleratzen hasiko direla”.

 

  • “Goizuetatik bi autobus ertain doaz, 70 bat jarraitzailerekin. Familiarentzako sarrerak, lagunak… eskatu dizkidate. Ez naiz bakarrik egongo”.
Etiquetas / Etiketak: Salaberria
Previous Post
El Labrit como sucedáneo
Next Post
«Gané torneos con Salaberria cuando yo era aún zaguero»